Resurrgam…zmartwychwstanę!

          Chrześcijan identyfikuje się znakiem krzyża. Pierwsze wieki  chrześcijaństwa identyfikowano wyznawców Chrystusa symbolem ryby. Greckie „ichtis” to pierwsze litery Jezus Chrystus Boga Syn. Uzasadnienie było proste, bo krzyż był szubienicą i budził lęk i grozę, bo ukrzyżowaniem karano największych złoczyńców. Znak krzyża stał się powszechny dopiero w VI w. Nauka Kościoła jest jednoznaczna: „Zmartwychwstanie Chrystusa jest kulminacyjną prawdą naszej wiary w Chrystusa. Pierwsza wspólnota chrześcijańska wierzyła w nią i przeżywała ją jako prawdę centralną, przekazaną przez Tradycję, jako prawdę fundamentalną, potwierdzoną przez pisma Nowego Testamentu, przepowiadaną jako część istotna Misterium Paschalnego tak samo jak Krzyż” KKK 638. 

Finałem świąt paschalnych jest zmartwychwstanie. Należy pamiętać, że Święta Paschalne, to przejście ze śmierci do życia, z ciemności do światła i z niewoli do wolności. Nikt nie był świadkiem zmartwychwstania Pana Jezusa. Mamy jedynie świadectwa o odkryciu pustego grobu. Przywódcy żydowscy znali przepowiadanie Chrystusa, więc już wcześniej się asekurowali: „…zebrali się arcykapłani i faryzeusze u Piłata i oznajmili: «Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: "Po trzech dniach powstanę" Mt 27, 62-63. Piłat zgodził się bez problemów: „Macie straż: idźcie, zabezpieczcie grób, jak umiecie». 66 Oni poszli i zabezpieczyli grób opieczętowując kamień i stawiając straż” Mt 27, 65-67. Legioniści, jako ludzie wojny, wiele w życiu widzieli i byle czego by się nie wystraszyli. Pieniądze potrafią wiele załatwić: „niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło.  Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego” Mt 28, 11-15. Zaistniała sytuacja świadczy, że przywódcy Żydów byli kolaborantami, bo układali się z Piłatem.

Zmartwychwstały Pan ukazujący się swoim uczniom, to nie ten sam Jezus, jakiego znali przed ukrzyżowaniem: „Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?» bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał” J 21, 12-14. Zmartwychwstanie, to zupełnie inna kategoria bytowania. Nam najczęściej kojarzy się zmartwychwstanie ze wskrzeszeniem, jak miało miejsce z Łazarzem (por. J 11, 1-44) lub inne dwa przypadki (Łk 8,49-56: Łk 7, 11-17). Pan Jezus celowo czekał na zaawansowany rozkładu ciała zmarłego Łazarza, aby nie było wątpliwości, że zmarł (J 11,39). On też zajął miejsce na uczcie, którą przygotowano w Betanii w jego domu (por. J 12, 1-12), i wtedy wielu Żydów uwierzyło w posłannictwo Jezusa.

Nam po XXI wiekach tradycji łatwiej uwierzyć w zmartwychwstanie, ale dla uczniów było czymś niewiarygodnym. Z sposób logiczny i racjonalny reaguje Tomasz, który chciał dotknąć ran, ale finał jest: „Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” J 20,28-29.                                    

Chrześcijaństwo, to wiara w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Chrzest zanurza nas w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa: „Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” Rz 6, 3-4. Zmartwychwstanie, to nowa kategoria życia. Nasza śmierć, to rozłączenie duszy od ciała, ale to nie koniec dzieła zbawienia, bo czeka nas zmartwychwstanie w czasach ostatecznych: „Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli... I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni" 1 Kor 15, 20-22. Już w Starym Testamencie znajdujemy zapewnienie o nieśmiertelności człowieka: „Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka -uczynił go obrazem swej własnej wieczności” Mdr 2,23.

Nasza wielkanocna radość opiera się na zasadzie: „Chrystus Zmartwychwstały - jest zasadą i źródłem naszego przyszłego zmartwychwstania” KKK 655. Procesja zmartwychwstania w naszych kościołach (ograniczona w czasie pandemii), z figurą Zmartwychwstałego Pana, to znak naszego przyszłego zmartwychwstania i zwycięstwa życia nad śmiercią.

ks. Andrzej Plaskowski