Strona Główna
„Nawracajcie się ...”
Okres wielkiego postu w tym roku rozpoczynamy w dramatycznych okolicznościach wojny na Ukrainie. Konflikt mamy u naszych sąsiadów, a nie dalekiej Afryce czy Azji, a to staje się okazją do refleksji. Wojna nie jest czymś odległym i nierealnym. Giną ludzie w sąsiednim kraju i nieistotne czy wojskowi czy cywile. Przez nasz kraj przelewa się fala uchodźców. Każda z walczących stron ma swoje argumenty i racje, ale nie są one warte jednego ludzkiego życia, a liczba ofiar tego konfliktu nie jest znana. Jako przeciwnicy i wrogowie stają obok siebie chrześcijanie, których obowiązuje najpierw norma ogólnoludzka „nie zabijaj”, która zawarta też jest w V przykazaniu Dekalogu. Nasz Pan Jezus Chrystus rozszerzył to przykazanie: „Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijaj!; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia” Mt 5, 22-25.Wojska rosyjskie reprezentują interesy garstki oligarchów „przeraźliwie bogatych” a nie większość społeczeństwa Rosji. Ukraina zaś jako państwo z olbrzymi możliwościami dobrobytu, chce tworzyć swoja przyszłość, w oparciu o kraje Unii Europejskiej, które dają większe gwarancje demokracji i porządku prawnego i sprawiedliwości. Ukraina ma prawo do samostanowienia i decydowania o swojej przyszłości. To niesprawiedliwe, że podział dóbr, jest taki, że prowadzi do rażących podziałów na licznych biednych i nielicznych bogatych, gdy istnieją możliwości dostatniego życia dla wszystkich.
Pierwsze słowa, które Pan Jezus kieruje do nas, gdy rozpoczyna publiczną działalność, są następujące: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” Mk 1,15. To przesłanie nigdy nie traci swej aktualności. Te słowa noszą jeszcze większą treść w obliczu zagrożenia wojny. Tegoroczny okres wielkiego postu wzywa nas, abyśmy nie koncentrowali się na własnym i indywidualnym uświęceniu, lecz przez uczynki miłosierdzia służąc innym (szczególnie uchodźcom) sami się uświęcali. Dla nas, którzy jesteśmy blisko, ale obok toczącej się wojny stają się zadaniem słowa naszego Pana: „Byłem przybyszem, a czy przyjęliście Mnie” Mt 25,35. Pamiętajmy, że w sytuacjach granicznych obowiązuje nas „ratio caritatis – racja miłości”, mamy nieść pomoc kosztem modlitwy czy nawet niedzielnej czy świątecznej Mszy św. W obecnej sytuacji nie mamy wątpliwości, czy to są emigranci szukający lepszego życia i „socialu” w Europie Zachodniej, nielegalnie przekraczający w bezczelny sposób granice, tylko ludzie (najczęściej kobiety i dzieci) ratujący swoje życie. Sytuacja pokazuje, że potrafimy stanąć na wysokości zadania, ale przed nami rysuje się przyszłość, (nie wiemy, ile to potrwa) pomocy systemowej i na dłużej. Dobrzy jesteśmy w zrywach, ale nie systematyce.
Dla każdego chrześcijanina, nie pomijając chrześcijan prawosławnych, obowiązuje przesłanie Chrystusa: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi” Mt 5,9. Nie można zaprowadzać porządku przy pomocy rakiet i czołgów. Tylko dialog jest sposobem rozwiązywania problemów w cywilizowanym społeczeństwie. Pełni nadziei i ufności jesteśmy, że rozsądek zwycięży. Moskiewska Cerkiew Prawosławna nie wzywa do zaprzestania działań wojennych i przerwania przelewu krwi chrześcijańskiej, tylko nabiera wody w usta, jakby problem nie istniał. W okresie wielkiego postu do każdego z nas jeszcze bardziej muszą przemówić słowa naszego Pana, który to powiedział w okoliczności zbrodni i nieszczęśliwego wypadku: „Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie” Łk 13,4. Szanowanie Bożego porządku w świecie i przykazań jest gwarancją sprawiedliwości na świecie.
W środę popielcową po Mszy św. w każdej miejscowości naszej parafii będzie zbiórka do puszek na rzecz uchodźców z Ukrainy. Tę pomoc organizuje nasz Caritas. Na plebanię w Sierotach można przynosić (tylko nowe):
1. koce, śpiwory, poduszki, kołdry,
2. środki czystości
3. wszelkiego rodzaju materiały medyczne: opatrunki, bandaże, strzykawki, igły, kompresy, płyny infuzyjne, dezynfekujące, środki przeciwbólowe itp.
4. żywność długoterminową
Ks. Andrzej Plaskowski
„Noc się posunęła, a przybliżył się dzień.
Odrzućmy więc uczynki ciemności,
A przyobleczmy się w zbroję światła” Rz 13,12.
Uroczystość Narodzenia Pańskiego ma swoje szczególne miejsce w roku kościelnym. Data tej uroczystości przypada, gdy w przyrodzie „noc się posunęła, a przybliżył się dzień”. Od Bożego Narodzenia wydłużają się dni a ciemność nocy staje się krótsza. On przychodzi jako światłość rozpraszająca mroki grzechu.
Tej nocy Najświętsza Maryja Dziewica wydała na świat Zbawiciela, tylko dzięki narodzinom Jezusa mogliśmy poznać oblicze Boga. On przez swoją śmierć i zmartwychwstanie odział nas w „zbroję światła”, umożliwiając nam kroczenie „w światłości Pańskiej” czyli z dala od grzechu. Oddalmy więc z naszego życia wszelkie gniewy, spory i waśnie.
Niech ten święta będą napełnione radością, miłością i pokojem oraz pogłębieniem wiary w tajemnicę Wcielenia, abyśmy w ten sposób mając udział w Bożym dziecięctwie, mieli również udział w Jego wiecznym życiu.