Strona Główna

"Nawracajcie sie"

„Nawracajcie się ...”

Okres wielkiego postu w tym roku rozpoczynamy w dramatycznych okolicznościach wojny na Ukrainie. Konflikt mamy u naszych sąsiadów, a nie dalekiej Afryce czy Azji, a to staje się okazją do refleksji. Wojna nie jest czymś odległym i nierealnym. Giną ludzie w sąsiednim kraju i nieistotne czy wojskowi czy cywile. Przez nasz kraj przelewa się fala uchodźców. Każda z walczących stron ma swoje argumenty i racje, ale nie są one warte jednego ludzkiego życia, a liczba ofiar tego konfliktu nie jest znana. Jako przeciwnicy i wrogowie stają obok siebie chrześcijanie, których obowiązuje najpierw norma ogólnoludzka „nie zabijaj”, która zawarta też jest w V przykazaniu Dekalogu. Nasz Pan Jezus Chrystus rozszerzył to przykazanie: „Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie zabijaj!; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia” Mt 5, 22-25.Wojska rosyjskie reprezentują interesy garstki oligarchów „przeraźliwie bogatych” a nie większość społeczeństwa Rosji. Ukraina zaś jako państwo z olbrzymi możliwościami dobrobytu, chce tworzyć swoja przyszłość, w oparciu o kraje Unii Europejskiej, które dają większe gwarancje demokracji i porządku prawnego i sprawiedliwości. Ukraina ma prawo do samostanowienia i decydowania o swojej przyszłości. To niesprawiedliwe, że podział dóbr, jest taki, że prowadzi do rażących podziałów na licznych biednych i nielicznych bogatych, gdy istnieją możliwości dostatniego życia dla wszystkich.

Pierwsze słowa, które Pan Jezus kieruje do nas, gdy rozpoczyna publiczną działalność, są następujące: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” Mk 1,15. To przesłanie nigdy nie traci swej aktualności. Te słowa noszą jeszcze większą treść w obliczu zagrożenia wojny. Tegoroczny okres wielkiego postu wzywa nas, abyśmy nie koncentrowali się na własnym i indywidualnym uświęceniu, lecz przez uczynki miłosierdzia służąc innym (szczególnie uchodźcom) sami się uświęcali. Dla nas, którzy jesteśmy blisko, ale obok toczącej się wojny stają się zadaniem słowa naszego Pana: „Byłem przybyszem, a czy przyjęliście Mnie” Mt 25,35. Pamiętajmy, że w sytuacjach granicznych obowiązuje nas „ratio caritatis – racja miłości”, mamy nieść pomoc kosztem modlitwy czy nawet niedzielnej czy świątecznej Mszy św. W obecnej sytuacji nie mamy wątpliwości, czy to są emigranci szukający lepszego życia i „socialu” w Europie Zachodniej, nielegalnie przekraczający w bezczelny sposób granice, tylko ludzie (najczęściej kobiety i dzieci) ratujący swoje życie. Sytuacja pokazuje, że potrafimy stanąć na wysokości zadania, ale przed nami rysuje się przyszłość, (nie wiemy, ile to potrwa) pomocy systemowej i na dłużej. Dobrzy jesteśmy w zrywach, ale nie systematyce.

Dla każdego chrześcijanina, nie pomijając chrześcijan prawosławnych, obowiązuje przesłanie Chrystusa: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi” Mt 5,9. Nie można zaprowadzać porządku przy pomocy rakiet i czołgów. Tylko dialog jest sposobem rozwiązywania problemów w cywilizowanym społeczeństwie. Pełni nadziei i ufności jesteśmy, że rozsądek zwycięży. Moskiewska Cerkiew Prawosławna nie wzywa do zaprzestania działań wojennych i przerwania przelewu krwi chrześcijańskiej, tylko nabiera wody w usta, jakby problem nie istniał. W okresie wielkiego postu do każdego z nas jeszcze bardziej muszą przemówić słowa naszego Pana, który to powiedział w okoliczności zbrodni i nieszczęśliwego wypadku: „Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie” Łk 13,4. Szanowanie Bożego porządku w świecie i przykazań jest gwarancją sprawiedliwości na świecie.  

W środę popielcową po Mszy św. w każdej miejscowości naszej parafii będzie zbiórka do puszek na rzecz uchodźców z Ukrainy. Tę pomoc organizuje nasz Caritas. Na plebanię w Sierotach można przynosić (tylko nowe):               

1. koce, śpiwory, poduszki, kołdry,

2. środki czystości            

3. wszelkiego rodzaju materiały medyczne: opatrunki, bandaże, strzykawki, igły, kompresy, płyny infuzyjne, dezynfekujące, środki przeciwbólowe itp.                                                                                               

4. żywność długoterminową

Ks. Andrzej Plaskowski