PARAFIA
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
W SIEROTACH

Strona Główna

Slowo ks. Proboszcza - Objawienie panskie

„Mędrcy, poznali Prawdę, która wyzwala” (J 8,32)

Uroczystość Objawienia Pańskiego wiąże się z trzema wydarzeniami z życia Pana Jezusa. Kościół Katolicki (łaciński) akcentuje pokłon Mędrców. Kościół tradycji bizantyjskiej chrzest Pana Jezusa w Jordanie. Trzecim wydarzeniem epifanii jest cud przemiany wody w wino w Kanie Galilejskiej.

Mędrcy ukazują uniwersalizm i powszechność chrześcijaństwa i są ikoną wszystkich narodów świata. „Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon” (Mt 2,2). Mędrcy to także świat intelektu. Oni są osobami, które poszukują Prawdy, jako najwyższej wartości, wokół której można budować swoje życie. Rzeczywistość wiary i Boga, to nie przestrzeń statyczna, tylko proces nieustannego podążania, za gwiazdą w stronę tajemniczego światła. Proces poszukiwania Prawdy zawsze wiążę się z wysiłkiem. Tajemniczy Magowie podjęli trud podróży podążając za gwiazdą ze wschodu. Wschód zawsze kojarzy się ze światłem i początkiem dnia oraz nadzieją. Poszukiwanie, ma w sobie, również ryzyko i niebezpieczeństwo błądzenia. To, co jest oczywiste i nawet logiczne, nie zawsze jest prawdziwe. Mędrcy poszukiwali króla, więc logicznym i oczywistym, było szukać w królewskim pałacu: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski?” (Mt 2,2). Mędrcy byli pewni, że król to dwór, przepych, pałac, słudzy, wojsko. Idea monarchy biblijna była zupełnie inna i nie praktykowana przez świat. Król, to Boży Pomazaniec, który będzie dbał o swój lud, z narażeniem swojego życia. Będzie chronił strzegł swoich poddanych, którzy są mu powierzeni. Pan Jezus nie ukrywał swojej królewskiej godności, ale w konfrontacji z Piłatem powiedział: „Moje królestwo nie jest z tego świata” (J 18,36). Argumentuje, że gdyby był monarchą w wizji Piłata: Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd” (J 8,36) Za królestwem tego świata, nie zawsze stoi sprawiedliwość i szlachetność, tylko intrygi: „Skoro usłyszał to król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima” (Mt 2,3).

Mędrcy są konsekwentni kierują się do Betlejem zgodnie ze wskazaniami Heroda i tam prowadzi ich gwiazda ze wschodu. Postawa Mędrców, to nieustanne zmierzanie do Prawdy. U schyłku życia pytany papież św. Jan Paweł II, które teraz dla niego najważniejsze jest zdanie Pisma Świętego, zacytował: „..poznacie prawdę a prawda was wyzwoli” (J 8,32). Magowie są tą kategorią ludzi. Mając za sobą daleką podróż mogli spodziewać się czegoś nadzwyczajnego, albo wprost sensacyjnego. Gwiazda zatrzymała się nad miejscem, już nie stajnią tylko „domem” (Mt 2,10), bo ktoś musiał przygarnąć Świętą Rodzinę. Betlejem było rodzinną miejscowości Józefa. Oczekiwania Mędrców mogły być inne, bo szukali monarchy, a znaleźli zwykła rodzinę bez pałacu dworu i służby. Byli uczciwymi i konsekwentnymi „poszukiwaczami”, bo: „Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon” (Mt 2,11). W postawie Mędrców nie ma zarozumialstwa czy pychy współczesnego świata nauki, tylko pokora, albo wprost niewolnictwo i posłuszeństwo Prawdzie „upadli na twarz” (Mt 2,11). Dary przyniesione zapowiadają co czeka „króla żydowskiego”. Kadzidło to uznanie w Dzieciątku Boga, mirra używana jest do kadzidła jak wonność i dym miły Panu Bogu. Mirra była też używana do balsamowania zwłok i to było zapowiedzią cierpienia. Złoto zaś należy do skarbca a tym zarządza król.

Odkrycie Prawdy czyni człowieka wolnym: : „..poznacie prawdę a prawda was wyzwoli” (J 8,32). Mędrcy inaczej myślą i działają: „.inną drogą udali się do ojczyzny” (Mt 2,12). Herod zobowiązał ich, aby mu „donieśli” gdzie jest Dzieciątko. Pojęcie „donieść” nie ma w sobie żadnych pozytywnych treści. Magowie nie biorą udziału w knowaniach i intrygach Heroda, bo stali się ludźmi wolnymi. Wracają inna drogą, aby minąć Jerozolimę i Heroda.

W pluralizmie współczesnych poglądów i ideologii oraz zamieszania aksjologicznego (relatywizm – nie ma niezmiennych norm i zasad postępowania), stają przed nami Mędrcy, jako ludzie poszukujący odnajdujący Prawdę, która zmienia ich życie i czyni ich wolnymi.

ks. Andrzej Plaskowski